علی کلانتری اسکوئی؛ مهدی صابر خوشه مهر
چکیده
اشتراکگذاری از موضوعات کلیدی در موفقیت زیرساخت اطلاعات مکانی (SDI) محسوب میشود. در سایه اشتراکگذاری از دوبارهکاریها در تولید و جمعآوری داده و اطلاعات مکانی توسط سازمانهای مختلف جلوگیری شده، هزینهها کاهش یافته و از قابلیتهای داده و اطلاعات مکانی در راستای برنامهریزیها و تصمیمگیریها بهطور مؤثری استفاده به عمل ...
بیشتر
اشتراکگذاری از موضوعات کلیدی در موفقیت زیرساخت اطلاعات مکانی (SDI) محسوب میشود. در سایه اشتراکگذاری از دوبارهکاریها در تولید و جمعآوری داده و اطلاعات مکانی توسط سازمانهای مختلف جلوگیری شده، هزینهها کاهش یافته و از قابلیتهای داده و اطلاعات مکانی در راستای برنامهریزیها و تصمیمگیریها بهطور مؤثری استفاده به عمل میآید. اما شواهد موجود نشان میدهند که تحقق امر اشتراکگذاری داده و اطلاعات مکانی همواره با چالشهای متعددی مواجه بوده است و بدون رفع این موانع دستیابی به اهداف توسعه SDI نیز میسر نخواهد شد. ازاینرو هدف اصلی تحقیق حاضر، ارائه راهکاری برای شناسائی و اولویتبندی چالشهای اشتراکگذاری داده و اطلاعات مکانی میباشد. چارچوب روش تحقیق بر اساس پیمایش، مفهوم ریسک و استفاده از سامانه استنباط فازی بنا نهاده شده است. به منظور عینیت بخشیدن به این چارچوب، مطالعهای موردی با مشارکت 19 سازمان در استان آذربایجان شرقی انجام شد. ابتدا از منابع مختلف 25 چالش محتمل در اشتراکگذاری شناسائی شد و سپس با کمک پرسشنامه دیدگاه کارشناسان در رابطه با احتمال وقوع و شدت اثر چالشها مورد سنجش قرار گرفت. در مرحله بعد با توسعه سامانه استنباط فازی دیدگاههای کارشناسان پردازش شده و امتیاز فازی هر یک از چالشها محاسبه شد. در ادامه چالشها از نظر اهمیت بر اساس معیارهای از پیش تعریف شده سطحبندی شده و با اجرای آنالیز خوشهای (کلاستر) چالشهای مشابه در کلاسترهای یکسان قرار گرفتند. بر اساس یافتهها، میانگین هندسی کلی چالشها 76/62 درصد محاسبه شد و نبود پورتال مکانی (ژئوپورتال)، فقدان یا مشکلات متادیتا (فراداده)، نبود هماهنگی لازم در بین سازمانهای مختلف برای اشتراکگذاری داده و اطلاعات مکانی از مهمترین چالشهای اشتراکگذاری داده و اطلاعات مکانی شناخته شدند که همگی در کلاستر یکسانی قرار داشتند. همینطور از ارزیابی چالشها در دو کلاس سازمانی و فنی چنین استنباط شد که چالشهای سازمانی نسبت به چالشهای فنی اهمیت بیشتری دارند.
علی کلانتری اسکوئی؛ مهدی مدیری؛ علی اصغر آل شیخ؛ رضا حسنوی
چکیده
هدف اصلی این پژوهش تعیین شاخص آمادگی زیرساخت اطلاعات مکانی ملی (NSDI) ایران و شناسائی عوامل محدودکننده در ایجاد این زیرساخت میباشد. چارچوب اصلی پژوهش بر اساس پیمایش و مدل آمادگی زیرساخت اطلاعات مکانی (Readiness ModelSDI) بنا شده است. در این تحقیق، NSDI ایران بر اساس این مدل فازی پایه، با استفاده از 16 معیار تصمیمگیری در قالب پنچ عامل سازمانی، ...
بیشتر
هدف اصلی این پژوهش تعیین شاخص آمادگی زیرساخت اطلاعات مکانی ملی (NSDI) ایران و شناسائی عوامل محدودکننده در ایجاد این زیرساخت میباشد. چارچوب اصلی پژوهش بر اساس پیمایش و مدل آمادگی زیرساخت اطلاعات مکانی (Readiness ModelSDI) بنا شده است. در این تحقیق، NSDI ایران بر اساس این مدل فازی پایه، با استفاده از 16 معیار تصمیمگیری در قالب پنچ عامل سازمانی، منابع انسانی، داده و اطلاعات، فناوری و مالی مورد ارزیابی قرار گرفته است. دادههای مورد نیاز پژوهش با کمک پرسشنامه و مصاحبه با کارشناسان آشنا با زیرساخت اطلاعات مکانی از سازمانهای دولتی، دانشگاهها و بخش خصوصی کشور تهیه گردید. بعد از جمعآوری داده و اطلاعات، مقادیر شاخصهای کلی و عاملهای پنجگانه بر اساس مدل آمادگی محاسبه شدند. براساس نتایج، وضعیت شاخص آمادگی کلی NSDI کشور در سطح پایین ارزیابی شده و برابر 44/0 محاسبه گردید. همچنین نتایج ارزیابی عاملها نشان داد که تمامی آنها به استثنای عامل فناوری، کمتر توسعه یافتهاند. بعلاوه، وضعیت 75 درصداز معیارهای تصمیمگیری نیزرضایت بخش نمیباشد. در این تحقیق، وضعیت سرمایهگذاری دولت و بخش خصوصی، زیرساختهای ارتباطاتی، رهبری سازمانی و فردی، مسائل قانونی، دیدگاه سیاستمداران، متادیتا، فرهنگ و آموزش در رابطه با زیرساخت اطلاعات مکانی از اهم معیارهای محدودکننده در استقرار NSDI شناخته شدند. علیرغم عوامل متعدد بازدارنده توسعه NSDI، وضعیت معیارهای اتصال به وب، دسترسی به داده و اطلاعات مکانی رقومی، سرمایه انسانی و دسترسی به نرمافزارهای مکانی در سطح مطلوبی از توسعه ارزیابی شدند. همچنین بر اساس نتایج این تحقیق، چنین به نظر میرسد که در توسعهNSDI کشور، مسائل غیرفنی (عوامل سازمانی، منابع انسانی و مالی) بیشتر از مسائل فنی (عامل فناوری) میتوانند به عنوان عامل محدودکننده نقش ایفا نمایند. در پایان پیشنهاداتی در راستای رفع محدودیتهای توسعهNSDIکشور ارائه شده است.